Konfederacja na Rzecz Reform Ustrojowych - stanowisko uzgadniane - Architektura Monetarna v.2

Rynek wtórny z odrębnym równoległym pieniądzem.

Projekt wstępny, dotyczy ustanowienia drugiego rynku towarowego nazywanego rynkiem wtórnym, na którym ma działać równoległy w systemie pieniądz elektroniczny. Pieniądz ma mieć cechę pieniądza jednorazowego. Oznacza to, że zakupić można nim tylko jeden raz, bo po zakupie towaru z rynku wtórnego, pieniądz znika ze systemu (zachodzi jego anihilacja). Pieniądz jednorazowy pojawia się natomiast w momencie wystawienia towaru na rynek wtórny. Pojawia się na koncie chcącego sprzedać towar (to jest emisja). Pieniądz jednorazowy można przelewać w inne konto tego samego typu i wtedy nie ulega anihilacji. Pieniądz jest wymienny z pieniądzem obiegowym w tzw. wymianach komplementarnych, między użytkownikami systemu. Te wymiany nie zakłócają systemów wzajemnie.

Są generalnie dwa rodzaje towarów rynkowych (dóbr).

1. Towary nowo wyprodukowane w sposób zorganizowany. Mogą być zarówno zrobione zespołem ludzi, lub indywidualnie. Powstają w ramach działania firm. Ogólnie dotyczy wszelkich dóbr, w tym i usług.

2. Towary dawniej wyprodukowane, które przeszły przez pierwszą sprzedaż. Stając się własnością i dobrem użytkowym, są ponownie wstawione w rynek towarowy na sprzedaż, za sprawą decyzji właściciela. Do tej grupy wlicza się też wszelki kapitał rzeczowy.

Zasadnicze 3 cechy, kwalifikujące dobra do rozdzielenia na wskazane dwie grupy.

a) Odległość czasu pracy poświęconego na ich wykonanie.

b) Precyzja w określaniu wartości towaru.

c) Brak potrzeby kapitału do zaistnienia towaru na rynku, albo konieczność materialnego lub kapitałowego wkładu, do zaistnienia towaru na rynku.

Z powodu tych odmiennych cech, dobrze jest dla systemu pieniężnego, lokować dwie grupy towarowe na odrębne rynki i używać na nich odrębnych pieniędzy dostosowanych do odmiennych cech towarów. Właśnie elektroniczny pieniądz mający właściwość łatwej emisji i anihilacji, czego nie miały dawne pieniądze, usprawnia obsługę handlu dla drugiej grupy i udoskonala system jako całość. Właśnie cecha c) pozwala używać pieniądza jako jednorazowego, który w takiej formie reguluje się bezproblemowo z towarem na rynku. Rynek dla drugiej grupy towarowej nazywać można rynkiem wtórnym, a rynek towarowy zamiennie można nazywać też rynkiem pierwotnym. Takie nazewnictwo ma związek z tym, że wiele towarów w swoim istnieniu zanim wejdzie na rynek, wtórny przechodzi przez rynek towarowy.

Często występującą różnicą w kwalifikowaniu towarów (dóbr) na odmienne rynki i zarazem kierowanie do obsługi innym pieniądzem, jest odległy czas pracy, poświęconej na wytworzenie towarów, a praca była już zapłacona. Ponieważ pieniądz obiegowy jest miernikiem wartości pracy niedawno wykonanej, i także poświadczeniem obecności nowego towaru na rynku, pieniądz obiegowy jest w mocnym związku z towarami grupy pierwszej. Ten towar ma stanowić oparcie materialne dla emitowanego pieniądza obiegowego. Pieniądz obiegowy, musi obsługiwać również proces produkcji, wymagający wchłonięcia dodatkowej ilości pieniądza obiegowego (tzw. płynność pieniądza). Grupa pierwsza towarów, wraz z płynnością do celów produkcyjnych, stanowi więc oparcie towarowe dla pieniądza obiegowego. Ta grupa towarów wymaga też korzystania z kapitału materialnego, zawartego na rynku towarowym. Ceny w tej grupie towarów, mają powiązania z niedawno wykonywaną pracą i pieniądzem jaki jest w obiegu. Jeśli do takiego układu rynkowego będą dokładane inne towary, pojawiające się w sposób przypadkowy z zasobów nierynkowych i bez uzupełniania pieniędzy obiegowych, to będą zaburzać stabilność układu. Zaburzenia te będą tym silniejsze im wartości pojedynczych towarów będą większe.

Cała konstrukcja w pieniądzu obiegowym opiera się na tym, że gdyby stanęła cała produkcja i dopływ towarów na rynek, to ilość pieniądza obiegowego ma umożliwić wykup wszystkiego na rynku. Ale podczas takiego założenia o wstrzymaniu dostaw na rynek, pieniądz może być użyty tylko jeden raz. Nie może obiegać (krążyć). Wtedy powinien być niszczony po każdym zakupie, by nie zachodziła tzw. inflacja. Po takim wykupie rynku, pozostaną jedynie pieniądze dodane na płynność.

Bez istnienia drugiego rynku z odmiennym pieniądzem, handel towarami z grupy 2 pojawia się na nim w sposób niezorganizowany i nie ma powiązania z pieniędzmi obiegowymi. Nie ma też najczęściej powiązania z wykonywaną niedawno pracą i wykorzystuje pieniądze przeznaczone do handlu towarami nowo wyprodukowanymi. Takie zjawisko handlu towarami z grupy 2, wykorzystując pieniądze obiegowe, spowalnia oraz zakłóca system wymiany handlowej w grupie 1, przez angażowanie kapitału finansowego, jeżeli nie będzie się sterować płynnością pieniądza obiegowego w powiązaniu z towarami grupy 2.

Dodatkową cechą różniącą te dwie grupy towarów, jest metoda nadawania ceny. W grupie 1, cena wynika z dokładnego bilansu, który wymierza pracę zawartą w składnikach budujących cenę towaru. Jest to dokładnie wymierzone w zorganizowanych metodach produkcji. W drugiej grupie cenę opiera się na wartości użytkowej, którą nadaje właściciel towaru i ostatecznie może ją zmieniać podczas transakcji sprzedaży. Dla towarów w miarę nowych lecz używanych, dawna cena stanowi jedynie pomocny wyznacznik wartości towaru. Dla towarów o dużych wartościach, towary drugiej grupy podczas nadawania ceny przechodzą przez oceny rzeczoznawców, lub podlegają normom cenowym jak np grunty, a sama transakcja jest zarazem elastyczna, w wyniku konsensusu stron.

Aby płynność dla pieniądza obiegowego nie musiała mieć dużej nadwyżki do obsługi dodatkowego handlu nie zorganizowanego i tym samym nie zakłócała działania rynku towarowego, powinien istnieć oddzielny rynek towarowy nazwany rynkiem wtórnym. Ten rynek obsługiwany ma być pieniądzem równoległym i będącym zarazem pieniądzem jednorazowym. Pieniądz taki jest emitowany z chwilą wystawiania towaru na rynek wtórny i anihilowany przy sprzedaży towaru. Jest zarazem pieniądzem elektronicznym, bo taki łatwo jest tworzyć i usuwać. Taka konstrukcja oddzielnego rynku wtórnego, to najdoskonalszy system samoregulacyjny, który można dostawiać do systemu obiegowego pieniądza i sprzęgać te systemy razem. Sprzężenie polega na umożliwianiu wymiany pieniędzy, ale tylko na zasadzie wymian komplementarnych. Takie wymiany izolują systemy i nie zakłócają się wzajemnie, gdyż przed wymianą i po wymianie zachowują tę samą ilość swoich pieniędzy systemowych. Wymiana komplementarna dotyczy dwóch użytkowników kont, którzy muszą dokonać dwóch przelewów w zbliżonym czasie. System zapewnia też wymiany zespołowe, przez zestawienie wielu ofert wymiany i dokonuje potem jedną złożoną wymianę komplementarną.
Pieniądz jednorazowy wraz ze swoim rynkiem, pozwala łatwo rozwiązać problemy z płynnością pieniądza obiegowego, bo obiegowy pieniądz przestaje być obciążony dodatkowymi obsługami towarowymi i kapitałowymi, bo w systemie pojawia się równoległy drugi pieniądz, który do tego ma służyć. Te dwa oddzielne pieniądze, mają być wymienialne w stałym i niezmiennym kursie 1:1 i bez prowizji. Obydwa mogą też służyć do płacenia podatków.

Rynek wtórny w tym projekcie jest zbiorem towarów (dóbr), będących w posiadaniu użytkowników systemu, którzy swoje towary przeznaczają na sprzedaż. Miejscem zgłaszania takich sprzedaży, czyli wystawiania towarów na rynek wtórny, ma być portal internetowy, wraz z narzędziami do obsługi takiego handlu.
Towary od momentu wystawienia na rynek wtórny, do momentu dokonania transakcji sprzedaż-zakup, pozostają pod opieką właściciela, który zarazem może z nich korzystać do momentu sprzedaży. Można też tworzyć firmy handlowe, które takie towary będą brały pod nadzór.

Zasady działania tego projektu omówione są na stronach:
http://mufineksposypkom.neon24.pl/post/135150,teoretyczne-podstawy-raju-rynek-towarowy-wtorny
począwszy od akapitu zatytułowanego:
Rynek wtórny, wspomagający system pieniężny

Oraz w całym kolejnym wpisie:
http://mufineksposypkom.neon24.pl/post/135501,handel-prawem-wlasnosci-w-porn

Projekt jest w fazie początkowej i jest to na razie szkielet wstępny. Ja go tylko oferuję do wykorzystania, szczególnie w dalszych działaniach korreus na przyszłość, a nie na potrzebę bieżącą, by dysponować na teraz gotowym dopracowanym spójnym projektem. Wątki poniższe dotyczą więc rozwiązywania potencjalnych tematów, a nie zatwierdzania tego projektu już na teraz.
Projekt takiego pieniądza ze swoim zrównoważonym rynkiem, nadaje się do każdego autonomicznego systemu jako uzupełnienie. On spełnia taką sama rolę jak pieniądz Zielony lub Dobry, w systemie złotówkowym, usprawniając handel między ludźmi.
Pieniądz zielony dokładnie omawiam we wpisie:
http://mufineksposypkom.neon24.pl/post/137726,pieniadz-ujemny-czesc-3
W dyskusji tego wpisu, jest akurat poruszany temat rynku wtórnego.